cōnsīderātor , ōris, m. (considero), der Überleger, Erwäger, als Übersetzung von σκηπτικός, Gell. 11, 5, 2 u. Spät.
incōnsīderātō , Adv., unüberlegt, unbedacht, Tert. de praescr. haer. 1 Oehler.
quaesītor , ōris, m. (quaero), I) der Sucher ... ... . vit. 17, 5 – b) übh., quasi quaesitores et consideratores, von den Skeptikern, Gell. 11, 5, 2.