vāticinor , ātus sum, ārī, (v. vates) prophezeien ... ... m. folg. Acc. u. Infin., saepe deinde et Verginium consulem in contionibus velut vaticinantem audiebat pestilens collegae munus esse, Liv. 2, 41, 5: ...
dē-suēfacio , fēcī, factum, ere (*desueo u. facio), ... ... a matre), Varro r. r. 2, 9, 12: multitudo desuefacta iam a contionibus, Cic. Clu. 110. – b) eine Sache außer Gewohnheit ...
circumscrīptus , a, um, PAdi. m. Compar. (v ... ... . verborum ambitus, Cic. or. 38. – II) beschränkt, in contionibus idem qui in orationibus est; pressior tamen et circumscriptior et adductior, Plin. ...
agito , āvī, ātum, āre (Intens. v. ago), ... ... agitare deinde sermonibus, Liv.: omnibus conciliis eam rem agitari, Liv.: res agitata in contionibus, iactata in iudiciis, Cic.: agraria lex vehementer agitabatur, Cic.: quaestiunculae apud ...
iaceo , cuī, citūrus, ēre (Intr. zu iacio; ... ... liegen, hintangesetzt werden, nicht in Aufnahme kommen, dominetur (falsa invidia) in contionibus, iaceat in iudiciis, Cic.: philosophia iacuit usque ad haue aetatem, Cic.: ...
iacto , āvī, ātum, āre (Intens. v. iacio), ... ... iactaris in urbe, bist das Stadtgespräch, Ov. – impers., iactatum est in contionibus nequiquam de etc., Liv. – c) mit etwas ...
aptus , a, um (v. apio), I) Partic., ... ... genera dicendi aptiora sunt adulescentibus, Cic.: hos (oratores) aptissimos cognovi turbulentis contionibus, Cic. – solibus aptus, ›ein großer Freund der Sonnenstrahlen‹, Hor. ...
mīsceo , mīscuī, mīxtum od. mīstum, ēre (μῑ ... ... werfen, Sall.: ferner, omnia armis tumultuque, Vell.: civitatem, Phaedr.: malis contionibus rem publicam, Cic.: anceps spes et metus miscebant animos, verwirrten, beunruhigten, ...
cōntio , ōnis, f. (zsgz. aus ... ... .: dicere contra contionem Metelli, Quint. – u. (im Ggstz.) in contionibus eadem, quae in orationibus (gerichtl. Reden) vis est, Plin. ep.: ille contionibus (Volksreden), hic sermonibus (Gesprächen) melior, Quint. – / ...
1. cautus , a, um, PAdi. m. Compar. ... ... Cic.: dubium, cautior an audentior, Suet.: cauti in periculis, non timidi in contionibus, Cic.: parum cauti, Hor. – m. Praepp., c. in ...
celebro , āvī, ātum, āre (celeber), 1) zahlreich ... ... alqam servatricem, Ov. – m. Ang. wo? legem omnibus contionibus, Liv.: alqd totā Graeciā, Nep. – m. Ang. wodurch ...
con-cieo , citum, ēre, u. (in Prosa gew.) ... ... verleiten, paene totius Italiae frequentiam, Vell.: remotos populos, Tac. – plebem contionibus (Ggstz. detinere contionibus), Liv.: per largitionem veteranos, Tac.: Etruriam in arma, Liv.: per legatos ...
strāgēs , is, f. (sterno, strātus), I) das Hingestrecktwerden ... ... edidit! Cic.: quantas acies stragemque ciebunt, Verg.: u. (bildl.) in contionibus quas ego pugnas et quantas strages edidi! was für Schlachten habe ich geliefert ...
frequēns , entis (verwandt mit farcio), häufig in Raum und ... ... zugegen gewesen, Liv.: fr. secretis, fleißiger Teilnehmer usw., Tac.: fr. contionibus, in Volksversammlungen auftretend, Tac.: conviva fr., ein gewöhnlicher, fast täglicher ...
contumēliōsē , Adv. m. Compar. u. Superl. ( ... ... maledice contumelioseque dicere, Cic.: c. dimittere alqm, Cic.: c. laedere alqm in contionibus, Cic. – non contumeliosius quam verius compedes eas (urbes) Graeciae appellare, ...