commōtius , Adv. compar. (commotus), erregter, aufgeregter, contradicere aliquanto c., Augustin. de dono persev. 53.
1. oppīlo , āvī, ātum, āre (ob u. 2 ... ... 42: oppilatum est os loquentium iniqua, Augustin. in psalm. 62, 20: ora contradicentium multis et magnis ac manifestis sanctarum scripturarum testimoniis opp., zum Schweigen bringen, ...
contrā-dīco , dīxī, dictum, ere, widersprechen, a) ... ... ), obwohl Caes. b. c. 1, 32, 3 die Ausgg. contradicentibus inimicis; vgl. Bremi Suet. Aug. 54.