per-mūto , āvi, ātum, āre, I) gänzlich von der ... ... 214 [b], 1 sqq.), ianuam, die Tür verlegen, Varro: arborem in contrarium, Plin.: ulmus permutanda sic, ut cacumen ab inferiore sit cardine etc., Plin ...
fluidus , a, um (fluo), fließend, flüssig, I ... ... eig.: cruor, Verg.: corpus, Lucr. – neutr. subst., quid tam contrarium est, quam terrenum fluido? Col. 8, 16, 1. – II) ...
prōvectio , ōnis, f. (proveho), I) das Fortschreiten, der Fortgang, quasi ad contrarium iter prioris itineris provectio, Chalcid. Tim. 74. – II) die Beförderung, Lact. 5, 11, 8.
pēs , pedis, m. ( aus *ped-s, altind. ... ... .: obliquare laevo pede cornua, beim Winde segeln, Lucan.: dass. in contrarium navigare prolatis pedibus, Plin., u. prolato pede transversos captare Notos, Sen ...
ab-sum , āfuī, āfutūrus, abesse (ἄπειμ ... ... Stellen deutlich wird: id tantum abest officio, ut nihil magis officio possit esse contrarium, Cic. de off. 1, 43: tantum abest ab eo, ut malum ...
prō-fero , tulī, lātum, ferre, vorwärts-, fort-, vorbringen ... ... , Caes. – u. d) t. t. der Schiffersprache, in contrarium navigare prolatis pedibus, beim Winde segeln, Plin. 2, 128: dass ...
dis-puto , āvī, ātum, āre, I) gänzlich ins ... ... . gegen, Cic.: neque ego ullam in partem disputo, Cic.: disp. in contrarium, Tac.: disp. contra (dagegen), Cic.: disputandum de omni re in ...
1. appositus (adp.), a, um, PAdi. m. ... ... . – II) übtr.: 1) im allg.: audacia (fidentiae) non contrarium, sed appositum et propinquum, liegt ihm nahe, Cic. de inv. ...
... Sen.: nihil malum esse, nisi quod virtuti contrarium esset, Cic.: illi virtuti contrarium vitium est inaequalitas, Quint.: omnis voluptas ... ... p. VI). – so auch per contrarium, Ulp. dig. 2, 4, 8. § 1 ... ... folg. Infin., hoc facere contrarium est, Col.: ne carmine quidem ludere contrarium fuerit, Quint.
manifēstus u. (altlat.) manufēstus , a, um (manus ... ... 57: ipse satis manifestus est (gibt deutlich zu erkennen) iam dudum in contrarium accingi, Tac. dial. 16: nisi ipse testator ex scriptura manifestus ...
cōnstantia , ae, f. (constans), das Verbleiben in ... ... die unveränderliche Ordnung, astrorum ordo atque constantia, Cic.: nihil est tam contrarium rationi et constantiae quam fortuna, Cic. – u. = ευπάθεια ( ...