2. cōpis (cōps), pis, Akk. Plur. pidas, Adi. (zsgz. ... ... pater iam copem causarum facit, Titin. com. 61. – / Nom. copis b. Varro LL. 5, 92: Nom. cops b. ...
1. copis , pidis, Akk. Plur. pidas, f. (κοπίς), der kurze, sichelförmige Säbel der Perser, der Jatagan, Curt. 8, 14 (49), 29 (Apul. met. 11, 8 alle Hdschrn. ...
cōps , s. 2. cōpis /.
dē-verro (archaist. devorro), ere, I) wegkehren, ... ... 737. – II) prägn., abkehren = kehrend reinigen, limen scopis, Varro fr. bei Augustin. de civ. dei 6, 9, 2 ...
verro , versum, ere (altlat. vorro, wohl zu griech ... ... , -fegen, a) übh.: argentum (Silbergeschirr) inter reliqua purgamenta scopis coepit verrere, Petron. 34, 3 zw. (Bücheler everrere). – ...
2. scōpa , ae, f., I) der ... ... LL.: scopae viles, Hor.: cape illas scopas, converre, Plaut.: limen deverrere scopis, Varro fr.: argentum inter reliqua purgamenta scopis coepit everrere, Petron. – Sprichw., scopas dissolvere, die Reiser des ...