credo [Georges-1913]
... Ov.: de quibus quod inimici detulerunt neque credendum neque neglegendum putavit, Nep. – vix credere possis, quam ... ... vulgatā statim creditum est, Suet.: ita me ad credendum ducit tua oratio, solche Überzeugung flößt mir deine R. ein, Cic.: neque id mirandum, si non facile ad credendum adducebatur, Nep.: imperiti facile ad credendum impelluntur, Cic.: me non solum ...
incredibiliter [Georges-1913]
incrēdibiliter , Adv. (incredibilis), unglaublich, außerordentlich, delectari, Cic.: pertimescere, Cic. – Compar., alqd utilius quam incredibilius putare credendum, Augustin. epist. 1, 3.
duco [Georges-1913]
dūco (altlat. douco), dūxī, ductum, ere (gotisch ... ... – γ) zu etw. bringen, bewegen, me ad credendum tua ducit oratio, Cic.: caritate patriae ductus, Nep. – 3) ...
quam [Georges-1913]
quam , Adv. (Akkusativform von qui, analog mit tam ... ... nihil est magis timendum, quam etc., Cic.: his quam physicis potius credendum, Cic.: prius quam, s. prius. – u. quam qui ...
unde [Georges-1913]
unde , Adv. (urspr. cunde), von wo her, ... ... ego omnibus, unde petitur, hoc consilium dederim, Cic.: illi, unde peteretur, credendum esse, Gell. – β) als publiz. t.t., unde stat, ...
miror [Georges-1913]
mīror , ātus sum, ārī, I) sich wundern, sich ... ... quemquam amicum habere potuit, Cic.: neque id erat mirandum, si non facile ad credendum adducebatur, Nep. – b) miror = es nimmt mich wunder, es ...
formo [Georges-1913]
fōrmo , āvī, ātum, āre (forma), I) einen Stoff ... ... , Curt.: puerum dictis, Hor.: quia sic quisque dictis movetur, ut est ad credendum vel non credendum ante formatus, Quint. 5, 7, 8: ingenia legibus institutisque, Iustin.: ...
defero [Georges-1913]
dē-fero , dē-tulī, dē-lātum, dē-ferre, I) ... ... versa in deterius Senecae deferrent, Tac.: de quibus quod inimici detulerant neque credendum neque neglegendum putavit, Nep.: id Carthaginem (nach K.), Nep. – ...
adduco [Georges-1913]
ad-dūco , dūxī, ductum, ere, I) etw. ... ... od. ad consuetudinem, Cic.: adduci ad suspicandum, Cic.: non facile ad credendum, sich überzeugen lassen, glauben können, Nep. – adduci in eam ...
pronus [Georges-1913]
prōnus , a, um (prō), vorwärts geneigt, sich vorwärts ... ... . ad cuiusque necem, Suet.: omnes ad peccandum generaliter proni, Oros.: mens ad credendum prona, Aur. Vict.: ad indulgentias pronissimus fuit, Capit. Anton. Pius 10 ...
demitto [Georges-1913]
dē-mitto , mīsī, missum, ere, herabschicken, -gehen (- ... ... rem demittit Epicurus, si unus sensus semel in vita mentitus sit, nulli umquam esse credendum, gibt so weit nach, daß er einräumt, wenn usw.... so sei ...
facilis [Georges-1913]
facilis , e (facio), wie das griech. ῥᾴδιος, sowohl ... ... bes. m. ad u. Gerund., illud autem facile ad credendum est, Cic.: faciliora ad intellegendum, Quint.: haec ad iudicandum sunt facillima, ...
declaro [Georges-1913]
dē-clāro , āvī, ātum, āre = ἀποφαίνω, deutlich an ... ... Epaminondae, nihil videmur debere praetermittere, quod pertineat ad eam declarandam, Nep.: quod vix credendum sit tantas res tam breviter potuisse declarari, Nep.
inclino [Georges-1913]
in-clīno , āvī, ātum, āre (in u. *clino ... ... animi ad bellum, ad pacem, Liv.: ad laudes Senecae, Tac.: inclinati ad credendum animi, Liv. u. Tac.: inclinatae ad suspicionem mentes, Tac.: quocumque ...
priscus [Georges-1913]
prīscus , a, um (v. prīs, dem griechischen ... ... . iunior u. recens, s. 1. VarroLL. 10, 71), credendum est veteribus et priscis, ut aiunt, viris, Cic.: quod loquitur priscum visum ...
immoror [Georges-1913]
im-moror , ātus sum, ārī (in u. moror), ... ... hoc, Quint.: in suo sermone, Augustin.: v. Lebl., itaque ei remissioni credendum est, quae etiam immoratur (andauert), Cels. 3, 11 extr.
incautus [Georges-1913]
in-cautus , a, um, PAdi., I) unbehutsam, unbedachtsam ... ... futuri, Hor. – mit folg. ad u. Akk., inc. ad credendum pavor, Liv. – incautum est m. Infin., Plin. ep. 3 ...
- ZenoServer 4.030.014
- Nutzungsbedingungen
- Datenschutzerklärung
- Impressum