indi-gena , ae, c. (indu [= in] u. ... ... ), a) v. Menschen, ne maiores quidem eorum indigenas, sed advenas Italiae cultores, Liv.: coloni ind., Colum.: ind. Latini, Verg. – b) ...
potis , pote ( altindisch páti-ḥ, Herr, Besitzer, griech ... ... zu Liv. 2, 15, 2), audeo dicere hoc malo domitos ipsos potius cultores agrorum fore, quam ut armati per secessionem coli prohibeant, Liv.: perpessus est ...
vāsto , āvī, ātum, āre (vastus), öde-, wüst machen ... ... ann. 14, 23 extr. Heräus Tac. hist. 2, 87 extr.), cultores, Tac.: Mardos, Tac.: Macedones, Iustin. – c) ein Heer usw ...
ab-dūco , dūxī, ductum, ere (gotisch af-tiuhan), ... ... . – m. Dat. non mihi abduces eos, Sen.: queri Capitolinum Iovem cultores sibi abduci, Suet. – II) im weitern Sinne, übh. ...
... der Gottheit, deorum, Hor.: diligentissimus religionum, Liv.: idolorum od. simulacrorum cultores, Götzendiener, Eccl.: cultores omnium pecudum bestiarumque, Tert. – dah. der Priester einer Gottheit, cultores deûm matris (Priester der Cybele, auch Galli gen. ), Suet ...
assuētus (adsuētus), a, um (assuesco), I) Part. Perf. ... ... v. Pers. (vgl. Fabri Liv. 24, 23, 10), assueti collis cultores, Liv.: duces assueti militibus, Liv.: subst., assueti, die gewohnte ...
oppidānus , a, um (oppidum), aus oder in einer Stadt außer Rom, aus od. ... ... Städter, Caes., Ggstz. pagani, Auct. b. Alex., od. cultores (Landbauer), Tac.