damma

[1874] damma (nicht dāma), ae, f., wahrsch. allgemeiner Ausdruck für ein Tier aus dem Rehgeschlechte, wie unser Geiß, dah. bald = »Gemse«, Hor. carm. 1, 2, 12. Verg. ecl. 8, 28; georg. 1, 308 u. 3, 410; Ov. met. 13, 832: capreae et dammae, Sidon. epist. 8, 6, 11. – bald = »Hirschgeiß, Hirschkalb, Reh« (νεβρός), Iuven. 11, 121. Edict. Diocl. 4, 45: dammae et hinnulei, Solin. 5, 12. – bald = »Antilope, Gazelle«, Plin. 8, 214; 11, 124. – Als masc. nur bei Verg. ecl. 8, 28. Stat. Ach. 2, 408. – / Die Schreibung damma in den besten Handschrn. u. Ausgg.; vgl. Ribbeck Prolegg. ad Verg. p. 430.

Quelle:
Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Hannover 81913 (Nachdruck Darmstadt 1998), Band 1, Sp. 1874.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien:
Ähnliche Einträge in anderen Lexika