cidaris , is, Akk. im, f. (κίδαρις; ein persisches Wort, hebr. רתכ), der niedrige Turban, das Barett (von der tiara dadurch verschieden, daß diese in die ...
ōdārium , iī, n. (ᾠδάριον), ein Gesang, Lied, rein lat. carmen, Petron. 53, 11.
... 2, 11. – Dav. Tyndaritānus , a, um, tyndaritanisch, von oder zu Tyndaris, civitas, Cic.: legati ... ... – Plur. subst., Tyndaritānī, ōrum, m., die Einw. von Tyndaris, die Tyndaritaner, Cic.
pedārius , a, um (pes), zum Fuße gehörig, ... ... 210, 29: dies. subst. bl. pedāriī, ōrum, m., Cic. ad Att. 1, 19, 9 u. 1, 20, 4: Sing., pedarii sententia, Laber. com. ...
... das Schweißtuch, Taschentuch, Saetaba sudaria, Catull.: sudario candido frontem tergere, Quint.: sudario frontem siccare, Quint.: sudario manus tergere, Petron.: ante faciem ... ... Max.: iam mihi nigrescunt tonsā sudaria barbā, Mart.: facies illius sudario erat ligata (zugebunden), Vulg ...
rēdārius , s. raedārius.
1. Tyndaris , s. Tyndareus.
caldārius (calid.), a, um (caldus), zur Wärme-, ... ... . – subst., a) caldāria, ae, f., α) die Warmzelle im Bade ... ... . 2, 14. Ps. Apul. herb. 59. – b) caldārium (calidārium), ī, n., die Warmzelle im Bade, ...
raedārius (nicht redarius), a, um (raeda), zum Reisewagen gehörig, I) ... ... ziehen, Varro r.r. 3, 17, 7. – II) subst., raedārius, iī, m. a) der Führer einer raeda, ...
gradārius , a, um (gradus), Schritt für Schritt gehend, equus, ... ... , 20. – übtr., Cicero quoque noster, a quo Romana eloquentia exsiluit, gradarius fuit, ging im Schritt, Sen. ep. 40, 11.
magūdaris u. magȳdaris , Akk. im, f. (μαγύδαρις), der Stengel, nach einigen der Same, nach anderen der Saft der Pflanze laserpitium, Plaut. rud. 633. Plin. 19, 45. ...
crūdārius , a, um (crudus), frisch (t. t. des Bergb.), argenti vena in summo (Oberfläche) reperta crudaria appellatur, Plin. 33, 97.
turdārium , iī, n. (turdus), das Behältnis für Drosseln (Kramtsvögel usw.), Varro LL. 6, 2.
lārdārius , iī, m. (lardum), der Speckhändler, Corp. inscr. Lat. 12, 4483.
lapidāris , e (lapis), steinern, Stein-, terminus, Corp. inscr. Lat. 11, 4638.
magȳdaris , f., s. magūdaris.
rhēdārius , a, um, s. rēdārius.
frīgdāria , s. frīgidārius.
Tyndarius , s. Tyndareus.
lapidārius , a, um (lapis), I) zu den ... ... schreiben) kennen, Petron. – subst., lapidārius, iī, m. (sc. faber), der Steinmetz, ... ... 6838. – II) voller Steine, steinig, in Liguria quoque lapidarios campos (esse), Solin. ...
Buchempfehlung
Simon lernt Lorchen kennen als er um ihre Freundin Christianchen wirbt, deren Mutter - eine heuchlerische Frömmlerin - sie zu einem weltfremden Einfaltspinsel erzogen hat. Simon schwankt zwischen den Freundinnen bis schließlich alles doch ganz anders kommt.
52 Seiten, 3.80 Euro