deblatero

[1897] dē-blatero, āvī, āre, herplappern, herplärren (s. Paul. ex Fest. 72, 3. Non. 96, 9), absol., Lucil. 1063: theorematis nugalibus, Gell. 1, 2, 6. – m. Acc., deblateratis versuum multis milibus, Gell. 9, 15, 10. – m. Dat. pers. u. Acc. m. Infin., jmd. vorplärren, vorschwatzen, Plaut. aul. 268.

Quelle:
Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Hannover 81913 (Nachdruck Darmstadt 1998), Band 1, Sp. 1897.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: