decemvirātus , ūs, m. (decemvir), die ... ... des decemvir no. I: perpetuus, Liv.: decemviratus libido, Flor.: decemviratum accusare, non Appium, Quint.: decemviratum petere, sich um das D ... ... ) des decemvir no. IV: honore decemviratus excludi, Cic.: odorari istum decemviratum, Cic.
1. moror , ātus sum, ārī (1. mora), Verzug ... ... stehe nicht an, will sogleich, nihil ne ego quidem moror, quo minus decemviratu abeam, Liv. 3, 54, 4 (versch. unten no. II, ...
odōror , ātus sum, āri (odor), riechen, I) ... ... – c) verächtl. = nach etw. trachten, quos odorari hunc decemviratum suspicamini, daß ihnen dieses Dezemvirat in die Nase sticht, Cic. de ...
dē-sīgno , āvī, ātum, āre, etwas (gleichs. abgrenzend, ... ... 5: codicillis alqm praetorem extra ordinem, Suet. Cal. 18, 2: ut ii decemviratum habeant, quos plebs designaverit, Cic. de lege agr. 2, 26: ...
nōminātim , Adv. (nomino), namentlich, mit Namen, ausdrücklich, ... ... de alqo nom. decernere, ut etc. (v. Senat), Cic.: honore decemviratus excludi prope nom., Cic.: alci nom. praecipere, ut etc. (v. ...