pūmico , āvī, ātum, āre (pumex), mit Bimsstein reiben, ... ... Apul. apol. 6 (aber die Hdschrn. u. Ausgg. des Katull defricare): faciem suam, Augustin. de gestis cum Emerit. § 11: libros, Isid ...
dēns , dentis, m. (altind. dán, Akk. ... ... dentes, Plin.: is, cui dens deest, der eine Zahnlücke hat, Gell.: defricare dentes, Ov.: dentes inter se setā deligandi sunt, Cels.: velut rabida fera ...
dē-frico , fricuī, fricātum u. frictum, āre, ... ... Abl. (mit), quod quisque minxit, hoc sibi solet mane dentem atque russam defricare gingivam, Catull.: dens Hiberā defricatus urinā, Catull.: defr. totum boum palatum ...