2. dēlicia od. dēliquia , ae, f. (de u. liquere), der obere Dachbalken, Vitr. 6, 3, 2; vgl. Paul. ex Fest. 73, 2.
1. dēlicia , ae, f., s. dēliciae /.
dēliciae , ārum, f. ( zu lacio, laquens; ... ... .), I) eig.: multarum deliciarum comes est extrema saltatio, Cic.: deliciae lususque, Mart.: cenarum ciborumque exquisitae deliciae, Gell.: aut supellectilis ad delicias aut epularum ad voluptates, Cic.: deliciae ventris et inguinum, Völlerei ...
dēliciāris , e (2. delicia), zum obern Dachbalken gehörig, tegulae, die obern glatten Dachziegel (Ggstz. colliciares, die Hohlziegel), Paul. ex Fest. 73, 3.
dēliciātus , a, um (2. delicia), mit einer Wasserrinne versehen, tectum, Paul. ex Fest. 73, 2.
dēlicior , ārī (deliciae), sich der Lust hingeben, fröhlich sein, frohlocken, u. Partiz. delicians = fröhlich, vergnügt, Eccl. (s. Rönsch) Itala p. 155).
fluēns , entis, PAdi. (fluo), I) dahinfließend, A) ... ... Cic.: lenis et fluens contextus, Quint.: elegi fluentes, Plin. ep.: fluentes carminum deliciae, Gell. – B) einförmig dahinfließend, einförmig, ohne bestimmte Abschnitte, ...
prōvīsor , ōris, m. (provideo), I) der Vorausseher ... ... der Versorger mit etw., a) übh., der Beschaffer, deliciarum suarum, Augustin. de civ. dei 2, 20. p. 78, 14 ...
dēliquia , ae, f., s. 2. dēlicia.
dēlicium u. dēlicius , s. dēliciae /.
dēliciēs , s. dēliciae /.
dēlicātus , a, um, Adi. m. Compar. u. Superl. (deliciae), I) mit Reizen versehen, durch Zartheit u. Eleganz feinere sinnliche Genüsse gewährend, mit allem Komfort u. Luxus ausgestattet, v. Pers., mit allem Komfort u. Luxus lebend ...
il-lepidus , a, um (in u. lepidus), ... ... Plaut. u. Gell.: v. Lebl., illepidus, rudis libellus, Auson.: deliciae ill. atque inelegantes, Catull.: dictum Baeticorum non illepidum, Plin. ep.: verba ...
in-ēlegāns , antis, ungewählt, geschmacklos, unschön, unästhetisch, ... ... Cic.: sermo non in., Suet.: copia orationis non in., Cic.: ne sint (deliciae tuae) illepidae et inelegantes, Catull. – / Abl. Sing. ineleganti, ...
mellillus , a, um (Demin. v. mellinus), aus ... ... , mein Honigpüppchen, mein Zuckerpüppchen, Plaut. Cas. 135: Plur., quibus deliciae estis, quibus savia, mamillae, mellillae? Plaut. Pseud. 180.
popīnālis , e (popina), zur Garküche gehörig, Garküchen-, deliciae, Colum. 8, 16, 5: luxuries, Apul. met. 8, 1.
... 20 u. ö.: c. inter delicias, Augustin. serm. 38, 7: c. animo, Boëth. cons. ... ... v. der Freundschaft, dahinschwinden, si quidem illorum amicitia in consortione deliciarum et luxuriae contabuit, Val. Max. 7, 4 in. p. 202 ...
affluentia (adfluentia), ae, f. (affluens), I) der ... ... omnium rerum, Cic.: rerum (Ggstz. angustia), Augustin.: annonae, Plin.: deliciarum, Schol. Iuven.: munditiam, non affluentiam affectabat, Nettigkeit, nicht Überladung, ...
dēliciolae , ārum, f. (Demin. v. deliciae), der süße Liebling, das Herzblatt, Tullia, deliciolae nostrae, Cic. ad Att. 1, 8, 3.
dēliciolum , ī, n. (Demin. v. delicium, Nbf. v. deliciae), der süße Liebling, das Herzblatt, Sen. ep. 12, 3.
Buchempfehlung
Ein alternder Fürst besucht einen befreundeten Grafen und stellt ihm seinen bis dahin verheimlichten 17-jährigen Sohn vor. Die Mutter ist Komtesse Mizzi, die Tochter des Grafen. Ironisch distanziert beschreibt Schnitzlers Komödie die Geheimnisse, die in dieser Oberschichtengesellschaft jeder vor jedem hat.
34 Seiten, 3.80 Euro