dēluctātio , ōnis, f. (deluctor), die Kampfentscheidung (im Ringen), übtr., Mart. Cap. 5. § 436.
an-nītor (ad-nītor), nīxus (nīsus) sum, nītī, ... ... : bei Spät. m. Acc. eines best. Subst. übh., gloriam deluctationis annixa, Mart. Cap. 5. § 436. – m. folg. ...