dēmo , dēmpsī, dēmptum, ere ( aus dē-emo), ... ... submovendis, quam virium aut plebi additum est aut demptum patribus, Liv.: suae demptum gloriae existimans, quidquid cessisset (zugefallen sei) ... ... additum ad memoriam nominis nostri, quam demptum de fortuna videretur, Cic.: aliis demptum ex dignitate populi quidquid maiestati ...
onus (in Hdschr. oft honus), eris, n. ( ... ... ), Cic.: opprimi onere officii, Cic.: et praetori et consilio haud mediocre onus demptum erat de Scipione cognoscendi, Liv. – probandi onus, Last, Verbindlichkeit, ...
facio , fēcī, factum, ere (verwandt mit dem Stamme θε ... ... A u. B: alqd reliquum, s. reliquus: u. so ademptum tibi iam faxo (= adimam) omnem metum, Ter.: faxo tali eum mactatum ...
commūnico , āvī, ātum, āre (communis) = κοινόω, κοινωνέω I ... ... communicatum, müssen es mit uns teilen, Cic.: sibi communicatum cum illo, non ademptum imperium, habe den Oberbefehl mit jenem teilen müssen, Liv.: quae (crimina ...
obsequium , iī, n. (obsequor), die Nachgiebigkeit, Willfährigkeit ... ... Willen leben, Plaut.: obsequio et observantiā in regem cum omnibus certare, Liv.: redemptum esse ad obsequium mentiendi, Schol. Bob.: m. Gen. obi., obsequium ...