cādūceātor , ōris, m. (caduceus), der von den Feinden an ... ... ad consulem misso, qui indutias ad sepeliendos milites peteret, Liv.: caduceatorem praemisit, qui denuntiaret etc., Curt. Vgl. Mützell Curt. 3, 1, 6. – ...
dē , Praep. m. Abl., bezeichnet eine Abtrennung, Abschließung ... ... Sinne = ab-, weg-, fort-, decedere, deferre; übtr., denuntiare. – od. von der Höhe in die Tiefe = nieder-, ...
bellum , ī, n. ( aus duellum [w. s ... ... . instruere, b. facere atque instruere, Cic. – b. nuntiare, b. denuntiare, b. indicere, b. denuntiare et indicere, Cic. (u. so indicta finitimis bella et gesta cum ...
terror , ōris, m. (terreo), der (das) ... ... – od. = Schrecken erregende, drohende Äußerungen, non mediocres terrores iacĕre atque denuntiare, Cic. ad Att. 2, 23, 3. – od. = Schrecken ...
... ne saltum transiret, Liv. – audebat denuntiare Caesari, excederet Siciliā, Vell.: ex consilii sententia iussit denuntiari ... ... , qui antea denuntiarat, Cic.: praesertim cum tribunus plebis vel denuntiare potueris vel etiam cogere, Cic.: qui manu sublatā denuntiant (drohen), ... ... – II) insbes.: a) als publiz. t. t., bellum denuntiare, den Kr. ankündigen, mit ...
perīculum , ī, n. (perior), eig. das, wodurch man ... ... veniendo plus periculi contraheret, Liv.: alqm in periculum capitis arcessere, Cic.: periculum alci denuntiare, Cic. – rem in periculum adducere, Cic.: se in periculum committere, ...
testimonium , iī, n. (1. testis), das (mündliche od ... ... Cic.: mentiri pro testimonio, ein falsches Z. ablegen, Gell.: alci testimonium denuntiare, Cic. (u. so testimonii denuntiatio, Cic.): tribuere testimonium virtutis egregiae ...