derivativus

[2072] dērīvātīvus, a, um (derivo), a) abgeleitet, organa, Cassiod. de dial. p. 538, a (ed. Garet.). – b) als gramm. t. t., durch Ableitung entstanden, abgeleitet, nomina, verba, Charis. 154, 27. Prisc. 2, 58 u. 8, 74 u.a. Gramm.

Quelle:
Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Hannover 81913 (Nachdruck Darmstadt 1998), Band 1, Sp. 2072.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: