2. iūs , iūris, n. (altlat. ious, iuus, ... ... . nach dem strengsten R. verfahren, Cic. – quod eorum iudicum maior pars iudicavit, id ius ratumque esto, sei rechtsgültig, alte Formel b. ...
in-nuo , nuī, ere, zuwinken, einen Wink geben, I) eig.: abiens mi (= mihi) innuit, Ter.: stabat innuebatque digito similis ... ... Vitr. 7, 4 (5), 2. – / Cic. Mur. 51 se... indicavit atque induit.
īnstar , n. indecl. (aus instare), eig. das Einstehen ... ... sumptu publico, Cic.: cuius (equ i) instar pro aede Veneris Genetricis dedicavit, ein Seitenstück zu diesem Rosse, Suet.: nemo istorum est quin abs ...
... Cic. – übtr., victoria belli iudicavit, Cic. – 2) urteilen, a) übh.: ii ... ... .: qui fortissimi iudicati essent, Curt. – alqd dignum poenā, Phaedr.: ipse iudicavit, quam etc., Cic. – im Abl. absol., Dolabellā hoste ...
vindico , āvī, ātum, āre (= vim dico, eig. Gewalt ... ... suspicione tanti sceleris, verum etiam ex omni hominum sermone non armis, sed patrimonio suo vindicavit, Cic. Sull. 59. II) einem Vergehen durch Inanspruchnahme von Sühne ...
vacātio , ōnis, f. (vaco), I) die Befreiung ... ... Liv.: militiae vacationem omniumque rerum habere immunitatem, Caes.: vacationes munerum redimere, Tac.: iudicavit vacationem augures, quo minus iudiciis operam darent, non habere, wären nicht frei ...
1. commodus , a, um, Adi. m. Compar. ... ... nulla lex satis c. omnibus est, Liv.: Caesar hanc sibi commodissimam belli rationem iudicavit, uti etc., Caes.: nec pecori opportuna seges, nec commoda Baccho, Verg. ...
continuus , a, um (contineo), zusammenhaftend, -hängend, ... ... continuorum annorum decreta, Cic.: aliquot annos continuos ante legem Gabiniam, Cic.: equester ordo iudicavit annos prope quadraginta continuos, Cic.: ex eo die dies continuos quinque Caesar pro ...