benedictio , ōnis, f. (benedico no. II ... ... Apul. u. Eccl. – II) der Segen, benedictionem alcis petere, jmd. um seinen Segen bitten, Gregor. dial. 2, 12: benedictionem dare, ibid. 3, 17. – meton. = der geweihte, geheiligte ...
contrādictio , ōnis, f. (contradico), die Gegenrede, Widerrede ... ... Sen. contr. 4. praef. 11 u.a. (auch im Plur.): contradictionem sumere, den Widerspruch des Gegners antizipieren, Quint.
dictio , ōnis, f. (dīco, ere), das Sagen, ... ... dictiones oratoriae, Cic.: dictiones subitae, Reden aus dem Stegreif, Cic.: mediam dictionem fletu eius interrumpi, Sen. contr. exc. 4. praef. § 6. ...
1. com-paro , āvī, ātum, āre, beschaffen, ... ... eius opes evertendas tamquam machinam comparari, Cic.: c. animum auditoris idonee ad reliquam dictionem, vorbereiten, Cic.: ferrum in tutelam sui, in alterius perniciem, Quint.: ...
vēnālis , e (venus, us), I) verkäuflich, feil, ... ... venalis pretio, Liv.: fidem venalem proponere in provincia, Cic.: habere venalem in Sicilia iurisdictionem, Cic.: numquam venales essent ad munus amicae, Prop.
cōn-ficio , fēci, fectum, ere (con u. facio), ... ... et mandata, Cic.: legationis officium, Caes.: munus susceptum, munus annuum, Cic.: iurisdictionem, Cic.: rem sine pugna et sine vulnere, Caes.: de Acutiliano negotio quod ...
auspicor , ātus sum, ārī (auspex), Auspizien halten, Vogelschau ... ... , non auspicandi causā, sed studendi, Plin. ep.: mit Acc., ausp. iurisdictionem, Suet.: m. Infin., anno novo dicere aliquid ausp., das neue ...
inter-rumpo , rūpī, ruptum, ere (unter sich Zusammenhängendes) ... ... est oratio mea, Cic.): colloquia militum, Caes.: singultu pias querellas, Ov.: mediam dictionem fletu eius interrumpi, Sen. rhet. – in der Schrift, res Asiae ...