dignē , Adv. (dignus), würdig, entsprechend, nach Würdigkeit, ... ... quis de tali cive satis d. umquam loquetur? Cic.: peccat uter nostrum cruce dignius? Hor.: nemo dignius imperat, Vopisc.: hunc esse rerum omnium praecellentissimum dignissime confitemur, Boëth. – ...
captiōsus , a, um, Adi. m. Compar. u. ... ... betrügerisch, o societatem captiosam et indignam! Cic.: quo nihil captiosius neque indignius dici potest, Cic. – II) verfänglich, sophistisch, fallaces et ...
2. do , dedī, datum, dare (altind. dádā-ti ... ... ipsa quod res dedit ac docuit nos, Lucr.: cum auctoribus hoc dedi, quibus dignius credi est, Liv.: unum da mihi ex oratoribus illis, qui dicat etc., ...
crux , crucis, f. (vgl. altind. krúñcati »krümmt ... ... dignissimi fugitivi, Val. Max., und v. Vergehen, peccat uterque nostrum cruce dignius? Hor. – cr. acuta, Sen.: cr. alta, Plin., altissima, ...
hodiē , Adv. ( aus *hō diē infolge Tonanschlusses verkürzt) ... ... illustratur forum, ingenia, Quint.: an quicquam hodie (bis heute) est factum indignius? Ter.: bes. h. quoque, auch noch heute, selbst heutzutage ...
māgnus , a, um (altind. mahánt-, griech. μέγας ... ... faciles motus mens generosa capit, Ov.: vgl. nihil magno et praeclaro viro dignius placabilitate, Cic. – b) im üblen Sinne, hochfahrend, stolz, ...
dignus , a, um, Adi. m. Compar. u. ... ... = es ziemt sich, m. folg. Infin., quibus (auctoribus) dignius credi est, Liv. 8, 26, 6. – od. m. folg ...
indignē , Adv. (indignus), I) unwürdig, unehrenvoll, schmachvoll, auf empörende Weise, alqm iniuriā afficere, Ter.: indignissime ... ... . Konj., Cic. Rosc. Am. 141: vobis autem, iudices, quid hoc indignius aut quid minus ferendum videri potest? Cic.
... , hoc uno sol non quicquam vidit indignius, Cic.: filii eius egestas indignissima, Cic.: ind. facinus, Ter.: ... ... eine Schande, -eine Schmach, indignum est a pari vinci aut superiore, indignius ab inferiore, Cic.: u. id vero indignum (schmachvoll) ...
in-tolerāns , antis, I) aktiv = nicht leicht-, ... ... .): nihil insultatione barbarorum intolerantius, Flor. 4, 12, 36: nihil fieri posse indignius neque intolerantius, Gell. 13, 8, 5.