dīlātus , a, um, s. dif-fero.
aedīlātus , ūs, m. (aedilis) = aedilitas, Paul. ex Fest. 13, 9.
ultrā (sc. parte, v. ulter), I) Adv.: ... ... weiter hinaus, weiterhin, usque ad Accium et ultra, Quint.: nec ultra bellum dilatum est, Liv.: neque ultra fascia adhibenda est, Cels. – B) Compar., ...
glīsco , ere ( zu indogerm. *ĝlei-, zunehmen, ... ... gliscentis discordiae remedium, Tac. – nec ultra bellum, gliscens iam aliquot per annos, dilatum, Liv.: ne glisceret neglegendo bellum, Liv.: fama gliscit gressu, Sil.: gliscente ...
dē-lābor , lāpsus sum, lābī, I) herabgleiten, -fallen, -sinken, entgleiten, entfallen, entsinken, I) eig.: a) übh ... ... , Hor. sat. 1, 10, 68 Fr. (al. dilapsus od. dilatus od. delatus).
paeniteo (poeniteo), uī, ēre (paene), I) Unlust-, ... ... ζ) m. bl. Acc. u. Infin., paenitet in posterum diem dilatum (esse) certamen, Liv. 10, 40, 1. – η) m. ...
frūstrātio , ōnis, f. (frustro), die Täuschung ... ... iis frustratio dolorem attulit, Planc. in Cic. ep.: cum longo sermone habito dilatus per frustrationem esset, Liv.: omnis agricultura sine successu ac bono eventu fr. ...