medioximē , Adv. (medioximus), Superl. zu mediocriter, Varro sat. Men. 320.
medioximus od. medioxumus , a, um = medius, I) in der Mitte befindlich, der mittelste, uxor, Plaut. cist. 611: di, Plaut. cist. 512; nach Apul. de Plat. 1, 11 = ...
per-nōtus , a, um, sehr bekannt, Dioxippus pugil ob eximiam virtutem virium regi pernotus et gratus, Curt. 9, 7 (28), 16: Marathon Persicā maxime clade pernotus, Mela 2, 3, 6 (2. § 45): id accĭdere pernotum est ...