1. cōs , cōtis, f. (vgl. griech. κῶνος), der Wetzstein, Schleifstein, novaculā cotem discindere, Cic. u. Liv.: acuere sagittas cote, Hor.: im Bilde, ipsam iracundiam fortitudinis quasi cotem esse, Cic.: cote virtutis ...
novācula , ae, f. (novus), I) ein scharfes ... ... Apul.: summam cutem (raporum) novaculā decerpere, Colum.: cotem novaculā praecīdere, Cic., discindere, Cic. u. Liv., disicere, Lact., secare, Flor. (alle ...
dis-suo , suī, sūtum, ere, eig. auseinander ... ... od. auftrennen = allmählich auflösen, amicitias (Ggstz. discindere), Cato bei Cic. de amic. 76: recentem amicitiam scindere potius quam ...
amīcitia , ae, f. (amicus), die Freundschaft ... ... quo firmiorem inter nos fore amicitiam, Ter.): amicitiam facere, iungere, gerere, dimittere, discindere, dissociare, dissolvere, Cic.: conferre se in amicitiam et fidem alcis, Cic.: ...
dis-cindo , s cidī, scissum, ere (dis u. ... ... ein Gewand weg-, aufreißen, um die Brust zu entblößen, ut discinderem tunicam, ut cicatrices ostenderem, Cic.: vestem a pectore, Suet.: tunicam a ...