dis-sīdo , sēdī, ere, I) sich getrennt lagern, ... ... übtr., mit jmd. zerfallen, cum is à Pompeio dissideret, Cic. de amic. 2; absol., Suet. Tib. 7, 3 ...
discordo , āvī, āre (discors), uneinig sein, in Zwietracht ... ... I) eig.: a) übh.: inter se, Ter.: inter se dissidere atque d., Cic.: cum Cheruscis, Tac.: animus a se ipse dissidens secumque ...
2. cum , Praep. m. Abl. (auf Inschrn. ... ... consentire, congruere cum alqo u. dgl., w. s. – distractum esse, dissidere, discrepare, dissentire, differre cum alqo u. dgl., w. s. ...
1. lābor , lāpsus sum, lābī (vgl. griech. ὀ ... ... , lapsus est, non putavit, Cic.: opinione labi posse, voluntate a re publica dissidere nullo pacto posse, Cic.: in alqa re consilio od. casu lapsum ...
1. odium , iī, n. (v. odio, s ... ... regis (gegen den K.) in vindictae occasionem, Iustin.: capitali odio ab alqo dissidere, Cic.: difficulter odia dissimulare, Auct. b. Alex. – odio esse alci ...
sedeo , sēdī, sessum, ēre (altind. sad-, sich ... ... sich dem Leibe fest-, knapp anschließen, wie unser sitzen (Ggstz. dissidere, s. Obbar. Hor. ep. 1, 1, 96), toga sedet ...
con-cino , cinuī, centum, ere (cos. u. cano ... ... cum Peripateticis re concinere, verbis discrepare, Cic.: cum Aristone verbis concinere, re dissidere, Cic. – v. Lebl., videsne ut haec concinant? Cic.: omnes ...
cōn-sisto , stitī, ere, sich beistellen, ... ... jmdm. beitreten, mit jmd. übereinstimmen (Ggstz. dissidere), videsne igitur Zenonem tuum cum Aristone verbis consistere, re dissidere; cum Aristotele et illis re consentire, verbis discrepare, Cic. de fin. ...
dis-sideo , sēdī, ēre (dis u. sedeo), eig ... ... se, Cic.: ab alqo, Cic.: a se, Cic.: cum alqo, Cic.: dissidere hostem in Arminium ac Segestem, sei in die Partei des A. u. ...
populāris , e (1. populus), I) (nach populus no ... ... ), Cic.: cives, Cic.: homo, Cic.: ut popularis cupiditas a consilio principum dissideret, Cic.: interpretabatur quaedam ex orationibus eius contumeliosa in Vitellium et pro se ipso ...