... verzerrten Gesichtszügen, Amm.: u. so personae distortis oribus deformes, Varro LL.: manibus pedibusque articulari morbo distortissimis, Suet.: neutr. subst., distorto distortius, Hieron. epist ... ... dist. Gallus, Cic.: solos sapientes esse, si distortissimi sint, formosos, Cic. – Plur. subst., ...
mīrio , ōnis, m. (mirus), I) = persona distorto ore ... ... oder M. Accius Plautus. Berlin 1854. S. 25] zu lesen personas distortis oribus). – II) der Bewundrer, Verwundrer, Tert. de ...
vultus (voltus), ūs, m., der Gesichtsausdruck, ... ... .: gaudia prodens, Hor.: adductus, finster, gerunzelt, Suet.: distortus, Quint.: distortissimus, Apul.: imago animi vultus, indices oculi, Cic.: oculi, supercilia, frons, ...
persōna , ae, f. ( von *per-sonāre = *per ... ... (weil gew. aus Ton), Lucr.: personā tectum caput, Val. Max.: personae distortis oribus deformes, Varro LL.: personam capiti induere, Fronto, Ggstz. capiti ...
dēfōrmis , is, Adi. m. Compar. u. Superl ... ... , Val. Max.: laudata quondam ora Iovi lato fieri deformia rictu, Ov.: personae distortis oribus deformes, *Varro LL. 7, 64 (nach Madvigs Verbesserung). – ...