diūturnē , Adv. (diuturnus), lange dauernd, lange, Compar ... ... diūturnius, Sidon. epist. 2, 14, 1; 9, 9, 9: Superl. diūturnissimē, Boëth. in categ. Aristot. 3. p. 243. – / Für ...
ē-rudio , īvī u. iī, ītum, īre (rudis), ... ... homines ad iustitiae opera, se ad iustitiam, Lact.: multitudo ad tolerandam rerum asperitatem diuturnis casibus erudita, Amm. – od. durch in u. Akk., ...
dēvexus , a, um, Adi. m. Compar. (de ... ... iam, schon abwärts gehend (Ggstz. praeceps aetas), Sen.: aetas iam a diuturnis laboribus devexa ad otium, sich neigend zu usw., Cic. – II) ...
tenebrae , ārum, f. (dissimiliert aus *temebrae für ... ... atque ex tenebris erupisset, Cic. – v. Bordelle, homo emersus subito ex diuturnis tenebris lustrorum ac stuprorum, Cic. – II) bildl.: 1 ...
cōnflīcto , āvī, ātum, āre (Intens. v. confligo), ... ... .: duriore fortunā, Cic.: in his rebus non simplici fortunā, Nep.: ab alqo diuturnis molestiis, Cic. – absol., sehr ins Gedränge kommen, einen schweren ...
diūturnus , a, um (diu), lange dauernd, I) ... ... Caes.: molestiae diuturniores, Cic.: diuturniora bona (Ggstz. breviora), Cic.: poenae diuturnissimae, Augustin. de civ. dei 21, 23 in. – II) v. ...