2. dīvīsus , Dat. uī, m. (divido), I) das Teilen facilis divisui, leicht teilbar, Liv. 45, 30, 2. – II) das Verteilen, divisui esse, verteilt werden, Liv.: clientem habere ...
1. dīvīsus , a, um, PAdi. (v. divido), getrennt, et divisior inter se ac distractior actus, Lucr. 4, 958.
in-dīvīsus , a, um (in u. divido), ungeteilt, I) eig.: equi, qui ungulas indivisas habent, ungespaltene, Varro r. r. 2, 7, 2. – II) übtr.: o rerum media indivisaque magnis fratribus, ...
dīvīsē , Adv. (divisus), getrennt, Gell. u.a.
indīvīsē , Adv. (indivisus), ungeteilt, gemeinschaftlich, spät. Eccl. – Ps. Ascon. II. Verr. 1. § 143 (Baiter non divise).
inerctus (erctum) = indivisus, Paul. ex Fest. 110, 8.
indīvīsim , Adv. (indivisus) = ἀδιακρίτως, nicht unterschieden, Acta martyr. 11 a , 22. Vgl. Funk in Wölfflins Archiv 7, 490.
clueo , ēre ( von κλύω, altlat. = audio), ... ... 496. – β) m. dopp. Nom.: unde ignis cluet mortalibus clam divisus, Acc. fr.: victor victorum cluet, Plaut.: ut meus victor vir belli ...
meātus , ūs, m. (meo), I) das Gehen, der ... ... in Ponticum mare sex meatibus erumpit, in sechs Mündungen, Tac.: bifido meatu divisus Rhenus, in zwei Arme geteilt, Claud. – / Akk. Plur. ...
amplexus , ūs, m. (amplector), das Umschlingen, Umfassen ... ... terrarum amplexu, Lucr. u. Liv.: inferiorem eius (Aegypti) partem dextrā sinistrāque divisus amplexu suo determinat, Plin.: ita me vetustas amplexu annorum enecat, Laber. com ...
trānsitus , ūs, m. (transeo), I) das Hinübergehen ... ... Lesen), Quint. 10, 7, 11: in der Erzählung, magno spatio divisus est a senatu ad poëtam Accium transitus, es ist ein großer Sprung vom ...
cunīculus , ī, m. (iberisches Wort), I) das ... ... , -Kanal, aqua per secretos cuniculos reddita, Sen.: C et LXXX cuniculis divisus alveus (amnis), Sen.: si aqua cuniculo veniet, Plin.: rivos (aquae marinae ...