fortāsse , Adv. (fors), vielleicht, hoffentlich, wohl, etwa, ... ... ) bei Verben: dolent fortasse et anguntur, Cic.: beim Coniunctiv, fortasse dixerit quispiam, Cic.: im Zshg. beim Infin., s. Cic. de ...
ago , ēgī, āctum, ere (griech. ἄγω, altind. ... ... .: quartum annum ago et octogesimum, Cic.: qui sextum et octogesimum annum agens causam dixerit, Liv.: annum plenum nonum decimum agens, ICt.: annum agens vicesimum aetatis, ...
modo , Adv. (modus), gleichs. mit Maßen, ... ... nunc vero etiam salutem, Cic.: laudibus m. prosequentes virum, Liv. – quod dixerit solere modo, non etiam oportere, Cic. – bei Begriffen der Zahl u ...
is-te , is-ta, is-tud, Genet. istīus, ... ... Mitsprecher angedeutete Dinge, quid ita? quia necesse est, eam, quae suum corpus addixerit turpissimae cupiditati, timere permultos. Quos istos? Wer sind denn eben die? ...
animo , āvī, ātum, āre (v. anima u. ... ... 9: m. folg. Infin., ut hortatu vestro quae de scommate paulo ante dixerit animetur aperire, Macr.: u. so si quis animatust facere, faciat ut ...
certē , Adv. (certus), I) vollständig bekräftigend = ... ... quanti certe facis, Cic.: auch in der Frage, certe... Romulus Proculo Iulio dixerit, se deum esse? Cic.: certe patrem tuum non occidisti, Suet. – ...
nūper , Superl. nūperrimē , Adv. ( aus *novopar[om ... ... nuperrime dictum facillime memoriae mandatur, Cornif. rhet. 3, 18: quod ille nuperrime dixerit, Cic. de inv. 1, 25. – nunc n., Komik. u ...
ec-quis , ecquid , Pron. interrog. subst. = num ... ... tuam statuam contulerit, Cic. – mit angehängtem nam, wie ecquisnam tibi dixerit C. Caesarem nuper Aquileiae dixisse etc., Cic.: ecquidnam afferunt? Plaut.: secernere ...
co-arto , āvī, ātum, āre, zusammenengen, -drängen, ... ... zusammendrängen, ut quae coartavit... dilatet nobis, Cic.: quae per plures dies dixerit, postea recisa ac purgata in unum librum, grandem quidem, unum tamen, coartasse ...
ali-quis , aliqua, aliquid, Plur. aliqui, Pron. indef ... ... einer, dieser und jener, wie τίς, dicet aliquis forte, Vitr.: dixerit hic aliquis, Catull.: est aliquis, qui se inspici, aestimari fastidiat, Liv. ...
re-pūrgo , āvī, ātum, āre, wieder reinigen, -säubern ... ... caeli in sincerissimum nitorem repurgata, Sen.: ne dubitare possimus quae per plures dies latius dixerit postea recisa ac repurgata in unum librum coartasse, Plin. ep. – II) ...
cōnstāns , antis, Adi. m. Compar. u. Superl ... ... sed adhuc sine auctore, Cic. – neutr. Plur. subst., an credibilia dixerit (tortus), an inter se constantia, Quint. 5, 4, 2.
merīdiēs , ēī, m. ( aus *medīdiē, Lokativ von ... ... meridie, Mittagsruhe halten, Varro: mero meridie (am hellen M.) si dixerit illi tenebras esse, credet, Petron. 37, 5. – 2) prägn., ...
dē-mōnstro , āvī, ātum, āre, nachweisen, auf ... ... digito ostendatur, an vocabulis quibusdam demonstretur, ICt.: si quis nomen heredis quidem non dixerit, sed indubitabili signo (Kennzeichen) eum demonstraverit, valet institutio, ICt. – ...
inter-dīco , dīxī, dictum, ere, I) untersagen, verbieten ... ... .: alci arte suā uti, Paul. dig. 48, 19, 43: cum sibi interdixerit habere, interdixit et poscere, Sen. de vit. beat. 18, 3: ...
adulēscentia , ae, f. (adulescens), I) das Alter ... ... Cic. – übtr., hoc fuit tempus viris armisque incitatissimum, ideoque quis adulescentiam dixerit, Flor. praef. § 6. – II) meton., die Jugend ...