Online-Bibliothek

terribilis , e (terreo), I) schrecklich, a) ... ... gens, cuius secundum Gallicos tumultus arma terribiliora essent, Liv.: illa gloriosiora, illa terribiliora duceret, Vell.: serpens ipsā Carthagine terribilior, Val. Max. – m. 2 ...

crepitāculum , ī, n. (crepito), die Klapper, ... ... , sonus crepitaculorum puerilium, Quint.: tunc crepitacula tinnitusque quis (= quibus) infanti somnum induceret adhibebat quiescenti, Mart. Cap.: crepitaculis obticuit auditis (v. kleinen Jupiter), ...

... tumultu invadit, Sall. fr.: cum magna multitudo optimorum virorum me de domo deduceret, Cic. – alqm ad forum, Cic., in forum, Quint.: alqm ... ... quasdam civitates dissentientes in causam, Liv.: petebant, ne se temere in causam deduceret, Liv. d) den Ursprung von etw. ...

nōn , Adv. (entst. aus dem altlat. noenum bzw ... ... , 3 (18), 8: unus enim vir Numantinus non fuit, qui in catenis duceretur, Flor. 2, 18, 17. – e) non ita, non tam, ...

1. mora , ae, f., I) der Verzug, ... ... urbs in potestatem eins tradatur, Liv.: nulla mora facta, quin Poenus in aciem educeret, Liv.: moram mihi nullam fore, daß ich nicht zögern dürfe, Cic ...

mitto , mīsī, missum, ere, gehen-, laufen lassen, ... ... missae, ut dictatorem diceret, Liv. – ad Bocchum nuntios mittit, quam primum copias adduceret, Sall.: litteras ad Iugurtham mittunt, quam ocissime ad provinciam accedat, Sall. ...

verso (vorso), āvī, ātum, āre (verto), I) frequ. ... ... multa cum animo versans, quā viā quibusque commentis per exustas caloribus terras pruinis adsuetum duceret militem, Amm.: secum versat, quos ducere contra possit muros, Verg.: versate ...

1. alius , a, ud, Genet. alīus, gew. ... ... nec quicquam aliud libertate quaesisse, Cass. in Cic. ep.: ne alius Lysippo duceret aera, Hor.: nec quicquam aliud philosophia est praeter studium sapientiae, Cic. ( ...

timor , ōris, m. (timeo), die Furcht, Befürchtung ... ... torpeo, Plaut.: quae (nefaria Catonis promulgatio) animos a minore cura ad summum timorem traduceret, Cic.: versari in timore ruinae (wegen des Einsturzes), Cic.: summam ...

iacto , āvī, ātum, āre (Intens. v. iacio), ... ... . Acc. u. Infin., zB. Romam vos expugnaturos, si quis duceret, fortes linguā iactabatis, Liv. 23, 45, 9: quo te iactas, ...

1. cōgito , āvī, ātum, āre (eig. coigito, ... ... neque iam, ut aliquid acquireret proelioque hostes lacesseret, sed ut incolumem exercitum Agedincum reduceret, cogitabat, Caes. b. G. 7, 59, 4 (u. so ...

trāmes , itis, m. (trameo), der Querweg, Richtweg ... ... deviare, Amm. 22, 10, 2: ut angustissimus trames ad immortalitatis praemium sublime perduceret, Lact. 5, 18, 11; vgl. Lact. 6, 7, ...

pōstulo , āvī, ātum, āre (posco), etw. von jmd. ... ... ut Romam rem reicias, Cic.: Ariovistus postulavit, ne quem peditem ad colloquium Caesar adduceret, Caes.: legatos ad Bocchum mittit postulatum, ne sine causa hostis populo Romano ...

calceus (calcius), ī, m. (calx, Ferse), der ... ... facies elixos, Varr. fr.: si mane sibi calceus perperam ac sinister pro dextro induceretur, ut dirum (omen observabat), Suet. – Die Römer zogen, wenn sie ...

ex-perior , pertus sum, īrī (vgl. perītus, perīculum, ... ... . 9, 10, 3: primum experiri voluit, ut sine armis propinquum ad officium reduceret, Nep. Dat. 2, 3. – 2) insbes.: a) ...

prohibeo , uī, itum, ēre (pro u. habeo), ... ... Konj., se quaestorem vi prohibitum esse, quo minus e fano Dianae servum suum abduceret, Cic.: hiemem credo prohibuisse, quo minus de te certum haberemus, Cic.: ...

con-clāmo , āvī, ātum, āre, I) aufschreien, ausrufen ... ... , quod vellet, Caes. b. c. 3, 6, 2: itaque conclamant, duceret, quo videretur, Curt. 4, 1 (5), 29. – m. ...

prō-tenus u. prōtinus , Adv. (vgl. über ... ... Antip. fr.: cum ad alias angustias pr. pergerent, Liv.: ut brachia pr. duceret, Auct. b. Afr.: quā (voce) pr. (weithin) omne ...

blandior , dītus sum, dīrī (blandus), jmdm. schmeicheln, ... ... ut u. Konj. = schmeichelnd bitten, Hannibal pueriliter blandiens patri Hamilcari, ut duceretur in Hispaniam, Liv. 21, 1, 4. – II) übtr., v ...

1. occupātus , a, um, PAdi. (occupo), I) ... ... sufficiendo collega occupatus, Cic.: qui in eo erat occupatus, ut bellum quam diutissime duceret, Nep. – m. circa u. Akk., Semiramis circa cultum ...