obdūrātio , ōnis, f. (obduro), die Verhärtung, Verstocktheit des Gemütes, Hieron. in Iob 18 u. 24. Augustin. in psalm. 77 u.a. Eccl.
... Wärme), Verg.: coria durata calore, Lucr.: pisces sole durati, Curt.: durati muriā pisces, eingepökelte, Quint.: Albanam fumo uvam, ... ... (Cererem) manu duret (backe) in foco ignis, Ov.: durati pisces, geröstete, Apic. – b) ... ... Strapazen gewöhnen, se labore, Caes.: exercitum crebris expeditionibus, Vell.: durati usu armorum, Liv. – ...
subigo , ēgi, āctum, ere (sub u. ago), ... ... durchbilden, einüben, schulen, ipsi a pueris eruditi artibus militiae, tot subacti atque durati bellis, Liv.: alci rei consuetudine aures populi, durch G. für etwas ...
in-dūro , āvī, ātum, āre, I) v. tr. ... ... die Furcht hart, Liv.: assiduis bellis indurata virtus Macedonum, Iustin.: Germanis quid induratius ad omnem patientiam? Sen. de ira 1, 11, 3. – II) ...
cō-gnōsco , gnōvī, gnitum, ere (co und gnōsco = ... ... cognoscit sibi pereundum esse, Nep.: magnam multitudinem convenisse hostium in fines Pictonum litteris nuntiisque Duratii cognoscit, Hirt. b. G.: Metello iam antea experimentis cognitum erat genus Numidarum ...
ex-aspero , āvī, ātum, āre, I) ganz rauh ... ... -, rohe Beschaffenheit geben, a) einer Person = sie verwildern lassen, durati tot malis exasperatique, verwildert, Liv. 38, 17. § 17. – ...