effertus (ecfertus), a, um, PAdi. (v. ... ... reich an etw., effertus fame, sehr hungrig, Plaut.: nimbus effertus tenebris, Lucr.: frugifera et efferta arva Asiae, Poëta bei Cic.: hereditas effertissima, sehr ...
fertus , a, um (fero), fruchtbar, Avien. descr. orb. 1205: m., Genet., pini, Avien. or. mar. 556 ... ... . or. 163 u. Lucr. 6, 258 jetzt nach Lachmanns Konjektur effertus, w. s.
ef-farcio , īre u. ef-fercio (ecfercio), fersī, fertum, īre (ex u. farcio), aus-, vollstopfen, -füllen, ... ... sich (mit Essen) vollstopfen, Plaut. most. 65. – / PAdi. effertus, s. bes.
... , a, um (piper), I) gepfeffert, Colum., Petron. u.a. – subst., piperātum, ī ... ... Pfefferbrühe, Cels. u. Apic. – II) bildl., gepfeffert, facundia, beißend, scharf, Sidon. epist. 5, 8, ...
... efferri, Cic. u.a.: funus effertur, Ter.: funere ampliore efferri, Liv.: sine ulla funeris pompa efferri, ... ... de verbo expressum extulit, Ter.: si graves sententiae inconditis verbis efferuntur, Cic.: effert animi motus interprete linguā, Hor. de art. poët. 111. – ...
fūnus , eris, n. (viell. zu gotisch gaunon, ... ... Liv.: funera non potui comitare (= comitari), Ov.: funere efferre, efferri, funus effertur, s. 1. ef-fero: efferri sine ulla funeris pompa, Nep.: ...
1. decimus (decumus), a, um, der zehnte, ... ... das zehnte Korn als Ertrag, ager efficit od. effert cum decumo, trägt zehnfach, Cic. Verr. 3, 112 sq.: concedes ...
coniūnctio , ōnis, f. (coniungo), die Verbindung, ... ... sequitur coniunctio, Quint.: dissolutum est, quod coniunctionibus verborum e medio sublatis, separatis partibus effertur, Cornif. rhet.: quae (figura) quia coniunctionibus caret, dissolutio vocatur, ...
inter-verto (- vorto ), vertī (vortī), versum (vorsum), ere ... ... Cic. – b) unterdrücken, veritas olim interversa nunc se effert, Apul. apol. 83. – bes. als publiz. t. t. ...