ēlabōrātus , Abl. ū, m. (elaboro), die eifrige Tätigkeit, Hippias elaboratu mirandus, Apul. flor. 9. p. 10, 17 Kr.
inēlabōrātus , a, um (in u. elaboro), I) nicht ausgearbeitet, nicht studiert, oratio, Sen. de tranqu. an. 1, 13: deliciae, Cassiod. var. 8, 31, 4. – II) ohne Arbeit gewonnen, pabulum, ...
... hanc artem Etruriae, Plin.: elaboratum a parentibus imperium, Iustin.: causae diligenter elaboratae et tamquam elucubratae, Cic.: Panegyricus Isocratis decem annis elaboratus, Quint. – b) insbes., Partic. ēlabōrātus, a, um, α) herausgeputzt, cum incederet elaboratus ... ... übtr., v. Redner, Corvinus in verbis magis elaboratus, durchgebildeter, Tac. dial. – ...