amor , ōris, m. (v. Stamm AM, wovon ... ... unedlen Sinne, von Liebschaften, Liebeleien, Buhlschaften, amores furtivi, Catull.: meos amores eloquar, Plaut.: amores et hae deliciae, quae vocantur, Cic.: nutrit ...
mitto , mīsī, missum, ere, gehen-, laufen lassen, ... ... sine. Di. amitto intro. As. ad te quidem.... Di. uno verbo eloquar: Mittin me intro? As. abi, Plaut.: non ego intro ad vos ...
sīgnum , ī, n. (altlat. seignom), das ... ... . argumenta, Gründe), Quint.: de ea re signa atque argumenta paucis verbis eloquar, Plaut.: haec utrum abundantis an egentis signa sunt? Cic.: hoc signi erit ...
ex-pedio , īvī u. iī, ītum, īre (vgl ... ... . Acc. u. Infin., id ego ius atque aecum fecisse expedibo atque eloquar, Enn. fr. scen. 148. – m. de u. Abl ...
flāgito , āvī, ātum, āre (flagitium), etw. zudringlich ... ... . folg. ut u. Konj., flagitas me (von mir), ut eloquar, Plaut.: semper flagitavi, ut con vocaremur, Cic.: flagitabatur ( ...