elumbis

[2393] ēlumbis, e (ex u. lumbus), I) pass. lendenlahm, [2393] Paul. ex Fest. 76, 13 ed. vulg. (aber ed. Lindem. u. Muell. elumbum). – übtr., v. Redner, lahm, schleppend, Tac. dial. 18: v. Geiste, entnervt, elumbem mollire animum, Prud. psych. 314. II) act. entnervend, lähmend, virus, Prud. perist. 2, 216.

Quelle:
Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Hannover 81913 (Nachdruck Darmstadt 1998), Band 1, Sp. 2393-2394.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: