equiso

[2444] equīso, ōnis, m. (equus), der Wärter u. Zureiter von Pferden, der Reitknecht, Varro sat. Men. 118 u. 559. Val. Max. 7, 3 ext. 1. Apul. met. 7, 15 u. 8, 1; de deo Socr. 5; apol. 87: übtr., nautici equisones, Schiffer, Varro sat. Men. 276.

Quelle:
Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Hannover 81913 (Nachdruck Darmstadt 1998), Band 1, Sp. 2444.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: