ēsuriēs , ēī, f. (esurio), der Hunger, eig. u. übtr., Aur. Vict. de orig. gent. Rom. 11, 1 u. ... ... / Cic. ep. 8, 1, 4 jetzt (nach cod. M) esurire.
... – von lebl. Subjj., arbores avide esurire, Plin.: quanto magis vellera esuriunt, Plin. – 2) übtr., ... ... . hungrig sein, gelüsten, quid tibi divitiis opus est, quae esurire cogunt? Curt.: m. Acc., es. Parthorum aurum, Plin.: ...