exacerbātio , ōnis, f. (exacerbo), die Erbitterung, Ps. Cypr. de Sina et Sion 8 u. 9: m. Ang. worüber? im Genet., admissi, Rufin. de schem. dian. 11. – peccatorum, d. ...
exacerbātrix , trīcis, f. (exacerbo), die Erbittererin, Salv. de gub. dei 3, 9.
... .: eo nomine omnes, Suet.: ut recenti aliquā irā exacerbarentur animi, Liv.: exacerbatus, quod (weil, daß usw.), Suet.: irritato exacerbatoque in se militum odio, da die Soldaten zu bitterem ... ... exacerbari, sich verschlimmern, strafbarer werden, (crimen maiestatis) exacerbatur in (in bezug auf) milites, ...
simul (archaist. semul, semol), Adv. ( zu similis ... ... et, Caes. b. G. 2, 24, 2. – s. inflatus exacerbatusque, Liv. – s. honoribus atque virtutibus, Liv. – salve, s. ...