exauditio

[2511] exaudītio, ōnis, f. (exaudio), die Erhörung, Vulg. 2. chron. 33, 19. Augustin. tract. in I. Ioann. 6. § 7. Augustin. locut. 2. de exod. 13: eorum efficacior est ratio et exauditione dei dignior, werter, von Gott erhört zu werden, Augustin. de civ. dei 21, 24, 1.

Quelle:
Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Hannover 81913 (Nachdruck Darmstadt 1998), Band 1, Sp. 2511.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: