2. cito , āvi, ātum, āre (Frequ. v. ... ... senatorem non citat, Sen. – u. Feldherren zur Versammlung, cum praeco, exceptis qui nominatim citarentur, adire (regiam) prohiberet, Curt. – ββ) das ...
decēns , entis, PAdi. m. Compar. u. Superl. (deceo), zierend, I) im allg., ... ... , Hor.: decentior equus, cuius astricta ilia, Quint.: pulcher et decens toto corpore exceptis pedibus (v. Domitian), Suet.
dumtāxat (duntāxat), Adv. (v. dum ... ... sich, nämlich (griech. δηλαδή), ex idoneis d. auctoribus, Quint.: exceptis d. iis gentibus, quae regnantur, Tac.: caeduis (arboribus) d. exceptis, Plin. – Vgl. Wölfflin im Archiv 4, 325.