pinguēsco , ere (pinguis), fett werden, I) eig ... ... Aegyptus non alio genere aquarum solita pinguescere (befruchtet zu werden), quam quas ipsa devexerat, Plin. pan. – II) übtr.: A) fettölig werden, ...
vix , Adv. (verwandt mit vis, wie das griech. ... ... ein Wort geschrieben), kaum erst, kaum noch, vixdum dimidium dixeram, intellexerat, Ter.: vixdum coetu nostro dimisso, Cic.: puer vixdum libertatem, nedum dominationem ...
veho , vēxī, vectum, ere (altind. váhati, fährt, ... ... trägt (seinen Reiter), Veget. – b) zu Wasser, nauta qui illos vexerat, Ter.: quos vehit unda, Verg. – c) zu Wagen, v. ...
tego , tēxi, tēctum, ere (altind. sthágati, verhüllt, ... ... Caes.: servili veste tegi, Tac.: sidera texit, verhüllte, Lucan.: nebula matutina texerat inceptum, hatte den Blicken entzogen, Liv.: supplicia tegere, seine Wunden ...
flecto , flexī, flexum, ere, beugen, I) tr ... ... , er trug gekräuseltes Haar, Spart.): frons minima et quae radices capilli retro flexerat, Petron.: flexi fractique motus, gaukelnde Bewegungen, Cic. – ...
in-veho , vēxī, vectum, ere, I) aktiv, ... ... hereinbrechen lassen, divitiae avaritiam invexēre, Liv.: quae (mala) tibi casus invexerat, zugefügt hatte, Cic. – II) medial invehi, A) ...
dē-tego , tēxī, tēctum, ere, abdecken, aufdecken, enthüllen ... ... puer detectus caput (griech. Konstrukt.), mit entblößtem Haupte, Verg.: iuga montium detexerat nebula, Liv.: quia possit fieri, ut (illa) patefacta et detecta mutentur, ...
dē-veho , vēxī, vectum, ere, von irgendwo hinweg-, irgendwohin ... ... , Liv.: legionem equis, Caes.: frumentum, quod eo tolerandae hiemis causā devexerat, Caes.: commeatum exercitui in castra ex urbe et ex agris, Liv.: coniuges ...
cor-rigo , rēxī, rēctum, ere (con u. rego), ... ... corrigere se ipsum (debet), Varro LL.: non modo superiores, sed etiam se ipse correxerat (in bezug auf den Numerus der Rede), Cic.: moral ...
prō-veho , vēxī, vectum, ere, vor-, vorwärtsführen, - ... ... causā, Iustin.: alqm in consulatus, censuras et triumphos, Vell.: ii, quos Hadrianus provexerat, Capit.: dignitatem a Domitiano longius provectam, weiter befördert, Tac.: m ...
... selbst, was bedeckt, arborum stipites hedera contexerat, Curt.: platani et populi contegunt ripas, Curt.: u. im Passiv ... ... 10. – von dem selbst, was bedeckt, tumulus, qui corpus eius contexerat, Cic. Arch. 24: u. im Passiv, Taenariā contegi humo ...
subrigo (surrigo), u. zsgzg. surgo , rēxī, rēctum ... ... 19. – v.a. Ggstdn., area ita iam cinere mixtisque pumicibus oppleta surrexerat, ut etc., lag bereits so hoch voll Asche, vermischt mit Bimssteinen, ...
con-veho , vēxī, vectum, ere, zusammen - ( ... ... quo fructus convehebantur, villae (dictae sunt), Varro LL.: quo frumentum commeatusque alios convexerat, Liv.: frumentum et commeatus alios in castra c., Liv.: commentarios in forum ...
1. cōn-spicio , spēxī, spectum, ere (con u. ... ... eas regiones, quā oculi conspiciant, Varr. LL. 7, 9: numquam in tabernam conspexerat, er hatte niemals seine Nase in ein Wirtshaus gesteckt (= er hatte niemals ...
perspicio , spēxī, spectum, ere (per u. specio), I) intr. irgendwo mit dem Blicke durchdringen, hineinsehen, quo non modo non intrari ... ... quae sit, non satis perspicio, Cic.: quod, qua de causa discederent, nondum perspexerat, Caes.