ovo , āre (v. euoë, ähnlich dem griechischen ευάζω ... ... m. Abl. (über), ovans victoriā, duplici victoriā, Liv.: spoliis exercituum et ducum caedibus ovans, Tac.: laetus ovat nunc lande virûm, nunc vatis ...
re-fero , rettulī, relātum, ferre, I) zurücktragen, zurückbringen ... ... indir. Fragesatz, equites expeditos mittendos (esse), qui referant, quae fortuna consulum atque exercituum sit, Liv. 3) gegen etw. als Entgelt zurückbringen, ...
re-peto , īvī u. iī, ītum, ere, I) ... ... longa aut tam alte repetita, Cic.: repetendum videtur, qualis status urbis, quae mens exercituum, Tac. – d) wieder erlangen, wieder gewinnen, Politorium rursus ...
strāgēs , is, f. (sterno, strātus), I) das Hingestrecktwerden ... ... Verwüstung, der Verlust, duorum in Hispania Scipionum totidemque Romani sanguinis exercituum miserabilis strages, Val. Max.: strages barbarorum, Iustin.: umbonibus et gladiis stragem ...
succurro , currī, cursum, ere (sub u. curro), I ... ... fil. in Cic. ep. 16, 21, 6: tamen reliquias eum esse duorum exercituum ante paucos dies deletorum succurrebat (sc. iis), Liv. 25, 37, 16 ...
2. exercitus , ūs, m. (exerceo), I) die ... ... (in der Stadt ausgehobene), Liv.: Pannonici exercitus (Legionen), Tac.: tot exercituum clades, Sall. fr. – exercitui praeesse, Sall.: exercitus ducere, Sall.: ...
discessus , ūs, m. (discedo), I) das Auseinandergehen ... ... , Abzug, Caes. u.a.: m. Ang. von wo? discessus exercituum ab Dyrrachio, Caes. – b) euphem., die Entfernung = ...
beneficiārius (benificiārius), a, um (beneficium), zur Wohltat gehörig, ... ... , Wasserholen, Furagieren usw.) befreit waren, Freisoldaten, Gefreite, beneficiarii superiorum exercituum, Caes. b. c. 3, 88, 4. – Sie hatten gew ...