būcinātor , ōris, m. (bucino), I) der auf ... ... Varr. LL., Caes. u.a. – übtr., der Ausposauner, existimationis meae, Cic. fil. in Cic. ep. 16, 21, 2. ...
1. laus , laudis, f., das Lob, ... ... .: scribere de Alexandri laudibus, Gell.: servire in eo magis suae quam vestrae laudi existimationique, Cic.: alqm aliqua ex parte in societatem laudum suarum venire pati, teilnehmen ...
1. metus , ūs, m., die Furcht, Besorgnis, ... ... . – m. Ang. wovor? teils durch den Genet., existimationis, Cic.: mortis, Liv.: hostium, Liv.: qui insuetis adeundi propius metus erat ...
tardus , a, um (viell. verwandt mit traho), ... ... ad iniuriam, Cic.: eo tardior ad discedendum fui, quod etc., Cic.: vos existimationis illius periculum tardiores fecit adhuc ad iudicandum, Cic.: tardiores ad danda od. ...
ēlegāns , antis, Adi. m. Compar. u. Superl ... ... .: a necessariis artificiis ad elegantiora defluximus, Cic.: quid potest elegantius facere praetor cupidus existimationis bonae? Cic. – b) in bezug auf Darstellung, Gedanken u. Urteil ...
vēndito , āvī, ātum, āre (Intens. v. vendo), verkaufen wollen, zum Verkaufe ausbieten, feilbieten, I) eig.: oleum, Varro ... ... jmdm. anpreisen, sich bei jmd. einzuschmeicheln suchen, Cic.: so auch se existimationi hominum, Cic.
dē-perdo , perdidī, perditum, ere, I) zugrunde richten, ... ... aliquid (quid) summā, Hor.: apud alqm de existimatione sua, Cic.: tantum eius existimationis, ut etc., Caes.: ne quid deperdat ex significatu, Mar. Victorin. 1 ...
am-plector , plexus sum, plectī (amb u. plecto, ... ... = in sich fassen, -begreifen, enthalten, illae (tabulae) perpetuae existimationis fidem et religionem amplectuntur, Cic.: cum (grammatice) prope omnium maximarum artium scientiam ...
studiōsus , a, um (studium), eifrig, emsig, ... ... huldigend, mei, Cic.: alterius partis, Suet.: victoriae, Cic.: studiosissimus existimationis meae, Cic. – B) sich des Wissens-, sich der Wissenschaft befleißigend ...
prōcūrātio , ōnis, f. (procuro), die Besorgung, Verwaltung ... ... Cic.: regni Numidiae, Sall.: speciosi ministerii, Liv.: annonae, Cic.: mearum rerum existimationisque meae, Cic. – B) insbes.: 1) die Amtsverrichtung-, das ...
dētrīmentum , ī, n. (detero), I) das Abreiben ... ... od. accipere od. facere (alle = erleiden), Cic.: detrimentum existimationis facere, Nep.: capere aliquid detrimenti in alqa re, Col.: magnum detrimentum afferre ...
exīstimātio , ōnis, f., I) die Meinung, ... ... allein u. dann gew. im guten Sinne, Cic. u.a.: alcis existimationi consulere, Cic.: alcis existimationem lacerare, Suet.: alcis existimationem offendere od. ...