exitiōsus , a, um, Adi. m. Compar. u. Superl. (exitium), verderbenvoll, unheilvoll, verderbend, ein tragisches ... ... saevitiā, audaciā rei publicae exitiosior ducebatur, Tac. hist. 2, 31. – Helena exitiosissima Priamo, Tert. de anim. 34.
Wörterbucheintrag Latein-Deutsch zu »exitiosus«. Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998), Band 1, Sp. 2564.