exsultantia (exultantia), ae, f. (exsulto), das Aufspringen, ... ... , Paul. Nol. carm. 21, 564. – übtr., petulantia morbi dolorisque exsultantia, Gell. 12, 5, 9.
exsultāns (exultāns), antis, I) Partic. von exsulto. w. s. – II) Adi., hüpfend, v. Wörtern, die aus lauter kurzen Silben bestehen, verbum exsultantissimum, Quint. 9, 4, 108.
exsultanter (exultanter), Adv. (exsultans), ausgelassen, mit ausgelassener Freude ... ... Cypr. epist. 51, 1 u. 61, 1. – Compar., quasi exsultantius scripsi, maßloser, freier, Plin. ep. 3, 18, 10.
cor , cordis, n. (griech. καρδία, κηρ gotisch ... ... , furchtsames Herz, Hasenherz, Plaut.: cor plumbeum, gefühlloses H., Suet.: exsultantia corda, Verg.: hoc facinus meum cor corpusque (Seele u. Leib) ...
haurio , hausī, haustum, īre ( für *hausio, viell. ... ... georg. 4, 427. – 3) bildl.: a) durchdringen, exsultantia haurit corda pavor pulsans, durchdringt tief die Brust, Verg. georg. 3 ...
hilarē , Adv. (hilarus, s. Charis. 200, 15), ... ... . prorsum ac modeste, Gell.: hilarius loqui, Cic.: illa quae hilarius et quasi exsultantius scripsi, Plin. ep.: quo laetius atque hilarius pullulent, Col.
ex-sulto (exulto), āvī, ātum, āre (Intens. v. ... ... 2, 16 (vgl. 12, 10, 12): v. der Rede, exsultantia coërcere, das Gezierte, Quint. 10, 4, 1. – Depon.- ...
co-erceo , cuī, citum, ēre (com u. arceo), ... ... Caes.: matrimonia sua severius, ihre Eheweiber streng, kurz halten, Iustin.: exsultantia, Quint. – b) jmd. durch Strafe zurecht-, zur Ordnung ...