extentus [1]

[2630] 1. extentus, a, um, PAdi. m. Superl. (v. extendo), I) ausgedehnt, sich weit erstreckend, stagna latius extenta Lucrino lacu, Hor. carm. 2, 15, 3: extenti campi, Sil. 15, 769: extentissima spatia, Solin. 52, 38: castra quam extentissimā potest valle (in einem T.) locat, Liv. 21, 32, 9: v. der Zeit, vivet extento Proculeius aevo = wird ewig leben, Hor. carm. 2, 2, 5. – II) gedehnt, gezogen, spiritus, Plin. 10, 82.

Quelle:
Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Hannover 81913 (Nachdruck Darmstadt 1998), Band 1, Sp. 2630.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: