falsus , a, um, PAdi. (v. fallo), I) ... ... .: α) übh.: Caesaris commentarii, Cic.: falsi vitiatique commentarii, Vell.: falsae litterae, Cic.: litterae falsae et a scriba vitiatae, Liv.: denarius falsus (Ggstz. verus), Plin.: ...
crīminātio , ōnis, f. (criminor), die Beschuldigung, Anklage ... ... , Verleumdung, cr. inaudita, Cic.: cr. falsa, Val. Max.: criminationes falsae, Vell.: criminationes foedissimae, Tac. – Appii criminationes de Fabio absente ad populum ...
cōnscrīptio , ōnis, f. (conscribo), das Verfassen, Abfassen ... ... 18, 1: c. de superis talis, Arnob. 5, 44: Plur., falsae conscriptiones quaestionum, falsche Aufzeichnungen, Fälschung der Untersuchungsprotokolle, Cic. Cluent. 191: ...
causa (von Cicero u. nach ihm noch von Vergil u. ... ... v. Pers., Cic., v. einem Umstande, Liv.: parvulae causae vel falsae suscipionis vel terroris repentini, kl. U., die in f. V. od ...
sīgno , āvī, ātum, āre (signum), mit einem Zeichen ... ... (gew. obsignare), libellum, Cic.: volumina, Hor.: arcanas tabellas, Ov.: falsae litterae signo adulterino T. Quinctii signatae, Liv. – dah. poet.: ...
rūmor , ōris, m. (wohl verwandt mit raucus), jedes ... ... .: claro apud vulgum rumore esse, Tac.: inanem aucupari rumorem et omnes umbras etiam falsae gloriae consectari, Cic.: totam opinionem parva nonnumquam commutat aura rumoris, ...
palam , I) Adv. offen, öffentlich, vor den Augen ... ... p. proferre, offen darlegen, Cic.: p. mentiri, Plaut.: sententiae p. falsae, Quint.: quia cetera palam vana obiecisset, lauter offenbare Nichtigkeiten, Tac. ...
ōrātio , ōnis, f. (ōro), I) das ... ... oratio Neronis, quā in Vindicem perorabat, Suet.: m. obj. Genet., oratio falsae legationis, über usw., Cic.: or. plebi acceptior, Liv.: or. ...
in-ānis , e, leer, ledig (Ggstz. ... ... motus, Cic.: causa, Verg. u. Ov.: credulitas, Tac.: locationes falsae atque inanes (angebliche, fingierte), Cic.: subst., inānia (n. ...
al-lūdo (ad-lūdo), lūsī, ere, bei, zu, ... ... . Glück, mit jmd. sein Spiel treiben, cum (fortuna) tibi falsae illecebris felicitatis alluderet, Boëth. de cons. phil. 2. pros. 1. ...
2. plēcto , ere ( zu plango), strafen, ... ... des Vergehens »wegen« usw., neglegentiā, Cic.: m. Genet., insimulationis falsae, Apul. – m. Abl. der Strafe, capitis poenā, ICt ...
vōcula , ae, f. (Demin. v. vox), I) ... ... – II) übtr.: 1) der schwache Laut, Ton, falsae voculae, Cic. de or. 3, 98: tibicen... omnis voculae melleus modulator ...
flexio , ōnis, f. (flecto), die Biegung, ... ... die Modulation der Stimme, des Gesangs, Cic.: delicatiores in cantu flexiones et falsae voculae, Schleifer u. Falsetten, Cic. – II) insbes., die ...
... Brut.: exitiales, Liv.: exspectatissimae, Cic.: falsae, Cic. u. Liv.: frigidae et inconstantes Lepidi, Cic.: gratissimae ... ... beiseite geschafft worden, Cic.: litteras alcis scindere (zerreißen), Cic.: litterae falsae, signo adulterino T. Quinctii signatae, Liv.: non nihil significabant (enthielt ...
cōnsector , ātus sum, ārī (Frequ. v. consequor), ... ... nach etw. streben u. trachten, omnes umbras falsae gloriae, Cic.: umbram virtutis, Val. Max.: opes aut potentiam, Cic.: ...
allēgātio (adlēgātio), ōnis, f. (allegare), I) die ... ... , Ulp. dig. 48, 5, 2. § 5: Plur., all. falsae, Paul. dig. 23, 2, 60 pr.: illae allegationes iuris, Mar. ...
cōnsecrātio , ōnis, f. (consecro), die Heiligmachung, ... ... Heliog. 9, 1. – II) die Heiligung, Vergötterung, Konsekration, falsae consecrationes, Lact. 1, 20, 24. – insbes., die Vergötterung ...
perscrīptio , ōnis, f. (perscribo), I) die amtliche ... ... im Plur., Cic. Rosc. com. 5; de or. 1, 250: falsae perscriptiones, Cic. Phil. 5, 11. – II) eine schriftliche ...
Buchempfehlung
Nach 25-jähriger Verbannung hofft der gealterte Casanova, in seine Heimatstadt Venedig zurückkehren zu dürfen. Während er auf Nachricht wartet lebt er im Hause eines alten Freundes, der drei Töchter hat... Aber ganz so einfach ist es dann doch nicht.
82 Seiten, 3.80 Euro