famulor

[2686] famulor, ātus sum, ārī (famulus), dienen, jmdm. dienstbar sein, Cic. u.a.: f. alci, Catull. u.a., alci rei, Plin. u.a. (vgl. Bünem. Lact. 2, 5, 6): captae (Genet.) indigno famulatur amore, Val. Flacc. – übtr., v. Lebl., ut (terra) multo plus deliciis, quam ut alimentis nostris famuletur, Plin. 2, 157: artes ad honorem hominum et falsas divitias famulantes, Augustin. conf. 1, 7. – / parag. Infin. famularier, Sedul. carm. pasch. 2, 197.

Quelle:
Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Hannover 81913 (Nachdruck Darmstadt 1998), Band 1, Sp. 2686.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: