fario , ōnis, m., ein Fisch, viell. Lachsforelle, Auson. Mos. 130.
farīna , ae, f. (far), das Mehl, ... ... Cels.: nigra, Mart.: hordeum in farinam subtilem molere, Plin.: frugem in farinam redigere, Oros.: farinam depsere, subigere, Cato.: farinam aquā spargere et assiduā tractatione perdomare fingereque ... ... 8, 16, 5. – bildl., materna tibi farina est ex crudissimo Ariciae pistrino, deine Mutter ...
fārior , ārī (viell. st. harior, vgl. fariolus = hariolus [s. d.], sagen, XII tabb. 8. fr. 22 ( bei Gell. 15, 13, 11), wo Schöll fatiatur = fatetur liest; vgl ...
nefāriē , Adv. (nefarius), gottlos, ruchlos, verrucht, Cic. u.a.: alqd nefarie facere od. committere, etwas Gottloses, Ruchloses tun, begehen, Cic.
bifāriē , Adv. (bifarius), zweifach, Cassiod. de orat. 1. p. 601 ed. Garet. Victorin. Petav. fabric. mundi p. 313 M.
nefārius , a, um (nefas), gottlos, frevelhaft, verrucht ... ... Cic. de off. 2, 51. – b) nefārium, iī, n., die Ruchlosigkeit, verruchte Tat, Freveltat, der Frevel, rem publicam eo nefario obstringere, Liv. 9, 34 ...
bifārius , a, um (bis u. for, entsprechend dem griech. διφάσιος), zweifach, doppelt, ratio, Amm. 14, 11, 8 u. 18, 4, 3: anxietas, Amm. 19, 9, 4: natura, Zeno 2. tr ...
bifāriam , Adv. (bifarius; urspr. Acc. fem. sc. partem), nach zwei Seiten hin, d.i. zweifach, doppelt, dispartire obsonium, Plaut.: b. dividere copias, Liv.: alqd distribuere, Cic.: castra b. facta sunt, Liv ...
difāriam , Adv., zwiefach = διχῶς, Gloss. III, 445, 46. Vgl. bifariam.
trifāriē , Adv. (trifarius), dreifach, Variante bei Diom. 303, 24 (Keil trifariam).
offārius , iī, m. (offa), der Klößebereiter, Kloßkoch, Isid. orig. 20, 2, 26.
farīnula , ae, f. (Demin. v. farina), ein wenig Mehl, Vulg. 3. regg. 17, 13.
fāriolus , s. hariolus /.
trifāriam , Adv. (sc. partem, v. trifarius), I) dreifach = auf drei Seiten, an drei Orten, ... ... de Plat. 3. p. 266 H.; vgl. Dosith. 41, 5 ›trifariam, τριχῶς‹.
trifārius , a, um (ter u. for, analog dem griech. τριφάσιος), dreifach, dreierlei, Apul. apol. 49. Cassiod. var. 5, 40, 5. Claud. Mam. de stat. anim. 2, 3, 6. Fulg. contin. ...
farīnōsus , a, um (farina), mehlig, Veget. mul. 2, 30.
omnifāriam , Adv. (omnis, s. Prisc. part. XII vers. Aen. 2, 60), allseitig, überall, in jeder Weise, Gell. 12, 13, 20. Macr. sat. 7, 13, 10. Apul. de deo Socr. prol. p ...
ambifārius , a, um (ambi u. for; vgl. nefarius, διφάσιος), doppelsinnig, zweideutig, Mam. Claud. de stat. an. 1, 3, 2 p. 28, 10 Eyssenh.: fabulae, obtentio, Arnob. 5, 35 u. ...
farīnāceus , a, um (farina), aus Dinkelmehl, panis, Ambros. in Luc. 6. no. 81. – neutr. pl. subst., farīnācea, ōrum, Mehlspeisen, Ps. Augustin. de vit. erem. c. ...
multifāriē , Adv. (multifarius), auf vielerlei Art, verschiedentlich, Solin. 11, 19. Hieron. epist. 18, 18 (u.a. Eccl.). Gloss. V, 118, 13.
Buchempfehlung
Der aus Troja zurückgekehrte Agamemnon wird ermordet. Seine Gattin hat ihn mit seinem Vetter betrogen. Orestes, Sohn des Agamemnon, nimmt blutige Rache an den Mördern seines Vaters. Die Orestie, die Aischylos kurz vor seinem Tod abschloss, ist die einzige vollständig erhaltene Tragödientrilogie und damit einzigartiger Beleg übergreifender dramaturgischer Einheit im griechischen Drama.
114 Seiten, 4.30 Euro