fātum , ī, n. (for, fari), der ... ... in.: fuit hoc sive meum sive rei publicae fatum, ut etc., Cic. Balb. 58: si fata ... ... Piso), Cic. Sest. 93. – Nbf. fatus, s. fātusno. II.
fātus , ūs, m. (for), I) das ... ... epist. 9, 13, 5. v. 104: Plur., Apollinis fatus, Mart. Cap. 1. § 23: promite secretos fatus, Prud. apoth. 594. – II) = fatum, das Schicksal, Petron. 42 ...
fatuē , Adv. (fatuus), albern, ungereimt, Tert. adv. Herm. 10 in.; de pat. 6 u.a. Eccl. – / Quint. 6, 4, 8 sehr zweifelhaft, s. Halm z. St.
2. Fātua , s. 2. Fātuus
1. fatua , ae, f., s. 1. fatuus
... , a) v. Pers.: puer fatuus, Cic.: monitor non fatuus, Cic.: qui futuri sunt posthac stulti, stolidi, fatui, Plaut.: fatuus est, insulsus, tardus, Ter.: fatuus et amens es, Cic. ... ... 9, 8. – β) fatuus, ī, m. u. fatua, ae, f., der ...
2. Fātuus , ī, m. (for), der ... ... 47 codd. (Vulg. Fatuelus, nach Otfr. Müller viell. Fatuolus). – Von beiden stammten Fatui u. Fatuae, weissagende Feldgötter, Mart. Cap. 2. ...
2. fātuor , ārī (2. Fātuus), begeistert sein, Iustin. 43, 1, 8. Serv. Verg. Aen. 3, 443.
1. fatuor , ārī, (1. fatuus) albern-, einfältig schwatzen, tu desine fatuari, Sen. apoc. 7, 1.
īn-fatuo , āvī, ātum, āre (in u. ... ... . b. Afr. 16, 1: infatuatur amoribus mulierum, Hieron. epist. 125, 1: v. abstr. Subjj., pro sua quemque portione adulatio infatuat, Sen. ep. 59, 13: m. abstr. Objj ...
effātum (ecfātum), ī, n. (effatus, Partic. v. effor), I) der Ausspruch = die Prophezeiung, fatidicorum et vatum, Cic. de legg. 2, 20 (ecfata): augurum, Weihungsformel, Varro. – II) ...
2. affātus , ūs, m. (affor), das Anreden, die Anrede, Ansprache (poet.), Verg. u.a. – Abl. Plur. affatibus, Augustin. ep. 259, 5. Greg. Tur. hist. Franc, 1, ...
effātus , ūs, m. (effor), das Reden, der Ausspruch, Tert. de anim. 6.
1. affātus , a, um, s. af-for.
fatuitās , ātis, f. (fatuus) = μωρία (Gloss.), die Albernheit, Einfalt, Cic. de inv. 2, 99. Apul. de dogm. Plat. 2, 4. Firm. math. 8, 19, 2. Vulg. prov. 16, 22 ...
profātus , Abl. ū, m. (profor), das Aussprechen, vocis, Sen. u.a.
profātum , ī, n., s. pro-for.
Fātuēlus , s. 2. Fātuus.
Fātuclus , s. 2. Fātuus.
praefātus , Abl. ū, m. (praefor), das Vorhersagen, Symm. epist. 10, 22.
Buchempfehlung
Als leichte Unterhaltung verhohlene Gesellschaftskritik
78 Seiten, 6.80 Euro