ferācius , Adv. im Compar. (ferax), fruchtbarer, velut ab stirpibus laetius feraciusque renata urbs, Liv. 6, 1, 3.
ferācitās , ātis, f. (ferax), die Fruchtbarkeit, Col. 3, 2, 31: fer. arborum, Augustin. in Faust. 21, 12: fer. herbarum, Augustin. quaest. in exod. 2. qu. 2.
... ferax Cereris multoque feracior uvis, Ov. – 2) übtr.: nullus feracior locus est quam de officiis, Cic. – m. Genet., prolis novae, Hor.: illā aetate, quā nulla virtutum feracior fuit, Liv. – m. Abl., ... ... 2, 1 (2. § 16): multo melior et feracior ad virtutes, Capit. Anton. phil. 16, ...
2. ūber , Genet. ūberis, c., an etw. ... ... , Cic.: motus animi, qui ad explicandum ornandumque sint uberes, Cic. – nullus feracior in ea (philosophia) locus est nec uberior quam de officiis, Cic.: quis ...
stirps , stirpis, f., I) der Stamm ... ... Carthago ab stirpe (von Grund aus) interiit, Sall.: velut ab stirpibus laetius feraciusque renata urbs, Liv. – 2) insbes.: a) = der ...
re-nāscor , nātus sum, nāscī, wieder wachsen, wieder geboren ... ... übtr.: a) v. Konkr.: ab secunda origine velut ab stirpibus laetius feraciusque renata urbs, Liv.: Tyros post excidium renata, Curt.: alio renascitur orbe ( ...